kıbrıstaki olay

her sene kıbrıs'a giderdim eskiden. maraş kapalı bölgesi vardır. evler
kıbrıs harekatı sonrası kaçan rumların. kimse oturmuyor şimdi o
bölgede-evlerde. deniz kıyısında bir ev vardı. 3 katlı-biri çatı katı.
muhteşem bir evdi, bahçesinde bir süs havuzu ve tanrı heykelleri vardı.
o eve bayılırdık, yaşımız 13-14 tam korku filmi yaşları yani-gerçi ben
6 yaşımdan beri izlerim ve sonuç ortada işte....

neyse, askerler nöbet tutardı çevrede. gizlice girerdik evlere,
korkardık. her girdiğimizde mutlaka biri çığlık atardı gezimizin
ortalarında, biz de paldır küldür dışarı atar kendimizi sonra çığlığı
atan arkadaş kimse ona girişirdik.

bir gün yine girdik bu eve. sessiz, sakin aydınlık ortam. öğlen
saatleri. gezerken yine bir şey oldu dışarı kaçıştık. kaçarken arkama
döndüm, bir arkadaşın arkasında şapkalı bir adam gördüm ama sadece
şapkayı gördüm ve alnının bir kısmını. tam arkadaşın arkasına denk
gelmişti sanki. arkadaşın boyu uzundu zaten. siyah fötr bir şapka ve
bir alın görebildim. bahçeden çıktık. soluklandık. ben su merkete
gittim dondurma mı ne alacaktım. döndüğümde "arkadaşlar
inanmayacaksınız ama ben bir adam gördüm arkamızda" dedim. ikisi
gülmeye başladı, biri onlara dönüp "bakın işte bakın!" dedi. meğer
bizim diğer arkadaşta mutfakta bir kadın görmüş, üzerinde hizmetçi
elbisesi olan. o nedenle kaçışmışız. birbirimizin gördüklerinden
haberimiz yoktu. ama ikimiz de bir şeyler gördüğümüzü iddia ediyorduk.
arkadaş cidden gördü mü bilemem ama ben o şapkayı...en azından o
şapkayı gördüğümden eminim. yine de bilemem tabi. belki gözleri
görmediğime şükretmeliyim yalnızca. veya gözlerin olması gereken siyah
derin çukuları...



not:alıntıdır..